Ata Ako Pusuanon

pigtataram niya daa
an uniberso

pig-aawit an
mga kansyon nin buhay

asin pigpapahiling
an mga dae nahihiling
kan mga butang, arog ta.

Siya sarong eskriba
hale sa langit

musa nin arte,
sa saiyang toong kamot an karaba
nin daeng labing kamurawayan

siya an kordero,
Diyos na nanitawo.

Kahambugan-

ta siya sarong pariseo
pigkukurit an mga
surat nin sarong heretiko,

ta maski nuarin
an hawak asin an kalag saro

asin an mga tataramon
kugos an kublit na
saiyang pinaghahalean.

3-23-10

Ipinaskil ni Jusan Misolas sa 1:35 AM 0 (mga) komento  

Pinaparolyo
ang bote ng C2
sa aking mga palad-
waring ginagaya ang
kumpas ng pagaspas
ng mga sanga ng Acasia
na sumasayaw sa indayog ng hangin-
sinasariwa ang mga memorya
ng walang hanggang kalagayan ni Sisyphus.


3-10-10 

Ipinaskil ni Jusan Misolas sa 1:33 AM 0 (mga) komento  

arog kan pagwalat
kan ngipon
nin pulang
sirum
sa tabay
nin sarong parapadyak
mantang siya nagpipidal –

kinagaw.




3-5-10

Ipinaskil ni Jusan Misolas sa 1:30 AM 0 (mga) komento  

sa isang lumang klasrum
nagbabadya
ang tunog
ng isang sirang
eletricfan–

nanlalamig ang
kamay ng propesor,
walang patid
ang pagpunas
ng malagripong pawis.

Bumabalik ang mga memorya –
ang mga alingawngaw ng putok,
walang patid na sigaw
na sinasaliwan
ng mga hagupit ng latigo at
tunog ng hinihilang kadena.

Sa isang iglap nilamon
ng katahimikan ang lahat,
nahinto ang propesor–
takot na tinititigan ang mga labi
ng kanyang mga estudyante–
natutulog.

3-1-10

Ipinaskil ni Jusan Misolas sa 1:28 AM 0 (mga) komento