An Samong Kakanon Sa Aro-aldaw
Sa sarong dakulang harong, nagkakarakan
an sarong pamilya, pigbabarangaan
an sarong dakulang litson asin mga matatabang karpa.
Mantang sa saindang pamitisan, naghahalat an mga ataman
na ikos, piggigirokan an mga saindang mga tabay, pighahalat
an mga pagragrag o kun dae, pagtoron kan mga tulang asin dugi.
Dangan an mga sirum na kolor pula nagmamartsa na
pasakat sa lamesa, naghahanda nang simoton an mga
natadang mga ngima na dae pa natatrapohan kan mga katabang,
na nagsasarama pa sanang magkakan sa kusina, pigtitios
arahiton an mga tadang laman sa litson asin pirit na pigsususop
an tagok kam mga tadang payo kan karpang dae nahiro. Nagraralanab an
saindang mga ngabil mantang nagtitilamtilam. Pigpapasalamatan
an Diyos sa kaitasan mantang piggigiromdom an saindang mga aki na
winalat sana sa kataid na harong, na dae sigurado kun nakakarakan naman.
Dae naghaloy, nagribok na an kulungan dakulang senyales na kaipuhan linoan
an mga plato asin tiponon an mga tulang asin dugi dangan ibahog sa naglalaway
nang ayam, na biyo ang pagoorag mientras nadangog su bagting kan kaldero.
Dae naghaloy, nagbatok giraray su ayam, mati na kan katabang na yaon na su kapay gurang,
na kada odto yaon tanganing maglimos nin tadang kakanon. Suya na nagluwas
an nasirong katabang, kinua an tadang tulang sa bahugan dangan pinatoron sa kapay na gurang.
04-10-10
Mag-post ng isang Komento