Biyernes, Hunyo 18, 2010

Bulalakaw

(kay Gaea, una at huli)

Ako ang bitwin na namatay -
kinain ng sarili kong kapangahasan
at karup'kan na nagsilbing mitsa
ng aking sariling pagkawasak.

Ako na rin ang kalawakan
na sinagi ng iyong dagliang paglisan -
parang malamig na hangin na sumampal
sa tuog kong mga pisngi.

Ako na rin ang langit
na numamnam sa lahat ng kirot at hapdi -
parang isang punyal na tumagos
at unti-unting pumunit sa aking kalamnan.

Ako na rin ang mga mata
na nakatingala sa kalangitan
na dagliang nakasilay sa iyong walang
katumbas na karik'tan -
kahit sa huling iglap man lang -
napawi ang lahat ng luha.

At sa huli, ako pa rin ang tigang na lupa
na sasalo sa mga suntok ng pangungulila
at iiwanan ng isang marka - alaala
ng isang nakaraang pag-ibig.

06-18-10

0 (mga) komento:

Mag-post ng isang Komento

Mas Bagong Post Mga Lumang Post Home

Blogger Template by Blogcrowds